Produkcja wodoru

Poprzez przyłożenie napięcia stałego zdemineralizowana woda zawarta w układzie elektrolizy (jako składnik roztworu elektrolitu KOH) zostaje rozszczepiona na wodór i tlen. Potas w roztworze elektrolitu nie jest zużywany w tym procesie, tylko woda musi zostać uzupełniona do roztworu. Moc wyjściową zasilania można bezstopniowo regulować w zakresie od 0 do 100% (0..3000 A).

Gazy (wodór po stronie katody, tlen po stronie anody) wznoszą się w postaci pęcherzyków w wyniku niższej gęstości w porównaniu z elektrolitem. Skutkiem tego wznoszenia się, a także ogrzewania elektrolitu i strat w elektrolizie, powstaje różnica gęstości pomiędzy górną a dolną częścią komórek. Powstaje ukierunkowany przepływ w górę. W wyniku tego zostaje wymuszony przepływ elektolitu w komórce, który wcześniej został schłodzony. W obiegu elektrolitu powstaje naturalna cyrkulacja (zob. rysunek). Może być ona w razie potrzeby wzmocniona pompą cyrkulacyjną, aby być pewnym, że niezależnie od określonej mocy będzie zagwarantowany wystarczający przepływ przez komórki. W szczególności w pracy pod ciśnieniem są konieczne duże moce przepływu cyrkulacji z powodu większej wydajności produkcji H₂.