Geotermia petrotermalna, część 2

Udoskonalone systemy geotermalne (EGS)

Potencjał formacji geologicznych w Niemczech, Agentur für Erneuerbare Energien e.V.; Energiewendeatlas Deutschland 2030; Berlin 2016

Oprócz głębokich sond geotermalnych istnieje możliwość wykorzystania energii geotermalnej petrotermalnej za pomocą ulepszonych systemów geotermalnych. Oprócz terminu EGS, terminy Stymulowany system geotermalny (SGS), a także gorąca sucha skała (HDR), gorąca-mokra skała (HWR), gorąca-spękana skała (HFR) i głębokie wydobycie ciepła ( DHM)). Ponieważ temperatury osiągane w tym przypadku przekraczają 150 ° C, nacisk kładziony jest na wytwarzanie energii elektrycznej. Aby dotrzeć do skał o takich temperaturach, konieczne są głębokości od 5000 do 7000 m. Warunkiem koniecznym do technicznego wykorzystania EGS jest lokalizacja lub obecność anomalii geotermalnych (szczelin, szczelin i szczelin w podłożu), które mogą służyć jako podziemne źródło ciepła lub wymiennik ciepła. /1/

Te naturalnie istniejące szczeliny - znane również jako układy pęknięć - mają na ogół niską przepuszczalność, którą jednak można zwiększyć. Za pomocą odpowiednich środków stymulacyjnych (wtryskiwanie cieczy pod wysokim ciśnieniem) można wytworzyć większe sztuczne powierzchnie wymiennika ciepła. Po stymulacji medium przenoszące ciepło z powierzchni ziemi (woda oznaczona jako woda obca) jest wtryskiwane przez otwór w układzie szczelinowym w celu wychwycenia energii geotermalnej. Podgrzana woda powraca na powierzchnię przez studnie produkcyjne (w odległości od 200 m do 2000 m od studni zatłaczającej) w celu odprowadzenia wydobytej energii cieplnej (w celu wytworzenia pary), a następnie spływa z powrotem do podłoża poprzez studnię zatłaczającą. Ponieważ ulepszone systemy geotermalne nie mają dostępu do wód gruntowych, ale czynnik roboczy jest sztucznie wprowadzany, są to zamknięte systemy do wytwarzania energii. /3/